Tag archieven: Toy

DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 5-4-2017

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

De selectie van 5 albums van een week geleden staat nog stevig overeind. Daarin is weinig in veranderd. Het weglaten van onderstaande albums had ook een reden die nog steeds opgaat. Het plan om er meer van te horen en ze vandaag te bespreken.

Ondertussen bestaat er ook nog een schaduw "Draaitafel", de lijst die thuis de draaitafel aanvult met muziek waar m'n vrouw ook van houdt. Daarin draait al maanden het nieuwe album van Yello (Toy) mee. Yello is op de schaduw lijst gekomen omdat het voor mij al gevestigde artiesten zijn die geen ontdekking meer inhouden. Toch vallen ze op met hun geweldige productie en de typisch Yello aanpak.

Er is op CD-SCORE nog geen album van Yello besproken. Dat komt doordat de waardering van die albums teveel afhangt van een paar nummers. M'n definitieve waardering van Yello is ook pas ontstaan door de aanschaf van de verzamelaar "Essential". Verzamelaars vallen ook buiten de scope van CD-SCORE. Toch is zo'n album met alle topnummers bij elkaar het recept om weggeblazen te worden door hun muziek. Vooral ook omdat je dit zo heerlijk op hoog volume kan draaien.

Met "Toy" levert Yello in de nadagen van hun carrière, een heerlijk toetje af. Ze geven nu ook live optredens. Iets wat bij mijn weten in het verleden nooit gebeurt is. Mocht je toevallig in de buurt zijn van het Montreux Jazz Festival op 12 juli 2017, dan is Yello daarbij een absolute aanrader.

De Opvaller(s)

Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan echt onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren?"

Tim Bowness - Lost In The Ghost Light:

Over Tim Bowness heb ik al eerder gemeld dat zijn stem me raakt. Zoals normaal gesproken alleen vrouwelijke stemmen dat voor me kunnen doen. Alles wat hij zingt betekent iets. Dat gegeven, samen met de mastering van Steven Wilson is al een garantie voor een mooi album. 

Muziek mooi laten klinken is een kunst. Een kunst die op dit album beoefend wordt en tot meesterlijke hoogten gebracht is. Van dit album druipt de "mooiheid" af. Er klinkt bovendien een stukje nostalgie door in de mooiheid, komend van een aantal gastmuzikanten, onder andere Bruce Soord, Colin Edwin, Andrew Keeling, Ian Anderson. De toetsen van Kit Watkins (ooit Camel) zijn waarschijnlijk het meest herkenbaar daarin. Dit klinkt bij tijd en wijle als een prachtig nieuw Camel album.

Het concept van het album, de gedachten van een oude muzikant op en achter het podium, geven ruimte aan een verhalende sfeer waar de "voordracht" van Tim Bowness optimaal tot z'n recht komt. Dit is een album om ook ademloos mee te luisteren in wat er gedacht wordt.

Eleanor McEvoy - Naked music:

Eleanor McEvoy is voor mij een onbekende naam, maar ze is geen nieuweling in de muziek en al een hele grote artiest in Ierland. Zij heeft ook successen gehad in de VS. Haar grootste hit "Only A Woman's Heart" heeft in Nederland alleen de Tipparade gehaald in 1993. 

Wat me trekt in dit album zijn de zeer aangename zang en het kabbelende gitaarspel. Zang met een mooi Iers accent, wat toch een extra swing aan de muziek geeft. De gitaren welke minimaal de zangvoordracht ondersteunen gaan heel mooi samen met de klank van de stem van Eleanor McEvoy.

Dit is zo'n album waar je bij het eerste gehoor direct opvalt hoe fijn deze muziek is. Het is prachtig clean opgenomen waardoor ze bijna live voor je staat te zingen en spelen. Optimaal de ruimte gevend aan de emoties en intenties van de afzonderlijke nummers. 

Dit moet je de kans geven om het in volle omvang tot je door te laten dringen. Een stille omgeving met weinig afleiding en een goed klinkende stereo. Goed gezelschap en wat lekkers, genieten maar.

 

Weergaven: 8

Share