Tag archieven: Warhaus

“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 26-10-2016

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

De selectie is deze week flink uitgedund. Er staan nog zoveel albums in de wacht dat veel muziek niet de tijd krijgt om zich echt te laten horen zodat een totaal beeld ontstaat. De keerzijde van een groot aanbod en de uitdaging om met de muziek de aandacht echt te vangen is heel groot.

De vorige week liet al zien dat er ook nog danige concurrentie van al wat oudere albums is. Niet alleen de nieuwe redelijk recent uitgebrachte muziek komt langs, maar ook de al wat oudere muziek, van voor 2015. Deze muziek blijkt nog steeds veel te bieden te hebben. Bijna 60 jaar aan popmuziek is werkelijk een schatkamer en een moderne snoepwinkel voor mensen zoals ik.

Ik merk dat veel mensen dit zo ervaren, maar zich meer laten leiden door het aanbod op YouTube. Dat blijft voor mij onbevredigend, ik wilde LP/CD horen, voelen en ervaren, liefst via de huiskamer stereo, zonder afgeleid te worden door beelden. Niet meer dan de foto's op de hoes/folder.

De Opvaller(s)

Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan echt onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren?".

warhaus-we-fucked-a-flame-into-beingWarhaus - We Fucked A Flame Into Being:

Het is voor mij al een tijdje duidelijk dat dit album besproken moet worden. Deze uit België afkomstige muziek is een verademing voor het indie pop genre. Maarten Devoldere van de band Balthazar en Jinte Deprez zetten een eigen stijl neer. In de zang, maar ook in de instrumentale omlijsting. Met redelijk eenvoudige akoestische middelen (fluiten, kreetjes, knippen van de vingers) en veel koperblazers gecombineerd met piano en (contra-) bas wordt een heerlijke sound gecreëerd.

Opvallend is de zeer laid-back zang van Maarten Devoldere waarmee opvallende teksten gedeclareerd worden. Op de site van Focus is te lezen dat het album "Een ode is aan de liefde en de ongrijpbaarheid ervan. Het is een tribute aan de decadentie en de diepte die het leven biedt."  En dat hoor je, er klinkt inderdaad een soort decadentie en ondeugendheid in de muziek en teksten door. Niet iedereen zal deze openhartigheid waarderen, maar voor mij werkt het, maakt het de muziek spannend.

Spannend en heel lekker, de swing van deze muziek mag niet vergeten worden. Een schitterende basis voor de achterover hangende zang, maar ook een overheersend ingrediënt om heerlijk in deze muziek op te gaan.

Goed voorbeeld?: "Machinery".

Bezoeken: 4

Share