Voor de derde keer met m'n vrouw naar een optreden van Wende. Het zal nooit wennen, ieder optreden is bijzonder. Vanavond lijkt het nog specialer te worden, we gaan het nieuwe album "Last Resistance" live horen.

Wende blijft zich ontwikkelen en gaat weer een stap verder dan "Nº9" in het verkennen van de popmuziek. Het heeft een meer theatrale inslag gekregen en er wordt veel elektronica in de muziek gebruikt. Berlijn is als inspiratiebron genoemd, wat meteen aan de Berlijn periode van David Bowie, "Low" en "Heroes" uit 1977 en "Lodger" uit 1979, doet denken. Je kan slechtere ideeën hebben.

Het podium van Manifesto is omgetoverd tot een plek die recht doet aan Berlijnse sferen. Veel ornamenten en schaarse gloeilamp verlichting. Wende is vanavond een trio, Thijs Lodewijk (basgitaar, loops) en Maarten van Damme (gitaar), begeleiden haar.

In 2013 was ik nog niet zo slim om ervoor te zorgen dat ik tijdens een optreden de set-list bemachtigede. Als dat niet lukt kan je vaak nog terugvallen op de site setlist.fm, maar van deze tour heeft niemand iets vastgelegd. Jammer, als je zoals ik veel later nog van plan bent om al je genoten optredens van een verslag te voorzien. 

Gelukkig kan ik terugvallen op het album "Last Resistance: The Theatre Sessions Live", waarvan ik de tracklist als uitgangspunt neem voor dit optreden.

Het begin van het album matcht met m'n herinneringen. De band valt als het ware op het podium met de drums van "Ask The Tree" en de zang/spreek tekst van Wende. Zo dat is echt even anders dan we van Wende gewend zijn!

De haren van Wende zijn opeens zwart in plaats van hoogblond. Ook haar kleding is zwart, alles staat in het teken van de nieuwe muziek. Het is heel donker in de zaal waardoor het bijna onmogelijk is om foto's te maken. Dat lukt alleen als de lichtshow even met een fel licht gepaard gaat en als Wende achter de piano kruipt voor "Rituals". Daar zit ze voor ons, bijna op armlengte afstand.

Het was al fijn de we voor een optreden van Wende op de fiets naar de zaal konden rijden, maar nu we zo dicht bij de zingende en piano spelende Wende staan, prijs ik Wende de hemel in dat ze Manifesto niet te klein vond om op te treden. Dit is zo fantastisch om mee te maken.

De teksten hebben zo meer impact, je voelt je onderdeel van de muziek. Het publiek om ons heen reageert er ook meer op. Je gaat veel meer in de muziek op en ziet ook de irritatie over het gezicht van Wende gaan als mensen de tekst niet begrepen hebben en helemaal verkeerd reageren. Hoe gaaf is dit!

Het lukt m'n vrouw om tijdens de sessie achter de piano, ondanks de duister, een serie prachtige foto's te maken:

De muziek van "Last Resitance" vind ik prachtig en het optreden nog mooier. Ik vind "Not Today, You're Mine" live heel bijzonder met de toegepaste elektronica, dat doen haar begeleiders heel erg goed. Een paar magische momenten.

De muziek gaat zo naadloos over in "Last Resistance", qua zang een iets normaler nummer voor Wende, maar door de gitaarklanken van een andere wereld. Een licht scheurende gitaar samen met de stem van Wende, van mij mag dat een uur doorgaan.

Uiteindelijk pakt Wende ook zelf een gitaar, een primeur laat ze weten. Mijn bewondering voor Wende is al zo groot dat ik het de normaalste zaak van de wereld vind. De avond wordt er alleen maar mooier van.

"Do Berlin" en "Devil's Pact" zijn al min of meer mijn favorieten nummers van het album "Last Resistance". De live uitvoeringen brengen de nummers naar een nog hoger niveau! De overgave van Wende tijdens het brengen van haar muziek werkt betoverend.

Wat een prachtig optreden was dit. Zo'n optreden waar je als het stil wordt even van bij moet komen, tijd nodig hebt om weer terug op aarde te komen. Op dat moment was dit het allermooiste optreden van Wende wat ik gezien heb. Ik wist toen nog niet wat me in de toekomst nog te wachten stond, maar dit was buitengewoon.

Tracklist: Last Resistance: The Theatre Sessions Live