De week van de CD-SCORE “draaitafel” (47)
"A Sort of Homecoming" is een live opname uit de Liverpool Cathedral. Daarbij verwacht je misschien een ingetogen concert, maar dat is dit zeker niet. Het is eerder een uitbundige viering, samen met het publiek, van het oevre van Anathema. Voor mij is het de eerste plaat van Anathema waarbij de muziek zich echt laat genieten.
Grote verrassing is deze live opname van Bertus Borgers uit 1991. Je hoort dat hij voor een deel van de sfeer van "Gigs" verantwoordelijk is. Een heel lekker toetje.
Een andere verrassing is de plaat van Billy Gibbons. Een lid van de groep ZZ Top. ZZ Top is niet iets waar ik ooit echt voor warm ben gelopen. Deze muziek maakt me wel enthousiast. Af en toe lijkt het of je naar Santana luistert, heel apart en mooi.
Een zanger die indruk maakt. Daniël Norgren timmert al een jaar op 10 aan de weg maar heeft geen website. Althans ik kan hem niet vinden. Hij maakt hele rustige muziek waarin hij met veel beleving zingt. Een luisterplaat.
Alleen Amerikanen kunnen een band Maserati noemen. Ook de URL van de website is merkwaardig. Goed dat ik de muziek eerst hoorde. Die is lekker opzwepend, gitaar, bas en drum en elektronica. Rock muziek, neigend naar effect bejag, maar misschien komen ze daardoor wel echt boven drijven.
Pyramaxx valt op met z'n opzwepende electronische muziek. Pyramaxx is een project van de samenwerking „Pyramid Peak feat. maxxess“. Zegt met helemaal niets, maar wel verrassend lekkere muziek.
Het vierde album van Sonar, maar mijn kennismaking. Lekkere op de basgitaar gebaseerde muziek. Heeft door de basgitaar af en toe associaties met Riverside. Mooi opgebouwde nummers om in mee te gaan.
Weergaven: 5