Alle berichten van CD-SCORE

Alles voor mooie muziek, muziek, ..... muziek. De nooit eindigende zoektocht naar de mooiste platen. M'n historie, alle album die me heel veel plezier gebracht hebben tussen 1967 en 2014. Vanaf 2015, de recenties en wekelijks de "Draaitafel" als noemer voor de muziek die die week bepaald heeft.

“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 18 2016

Share

(DRAAITAFEL BESPREEKWEEK 18 2016)

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Ook deze week is het selectie proces tot veel afvallers geleid. Van de 4 overblijvers zijn er ook nog eens 2 van voor 2016. Het gevoel dat er in deze periode minder (goede) muziek uitgebracht wordt blijft staan. Inmiddels klinkt het nieuwe aanbod op m'n oren. De schaarste lijkt toch van korte duur te zijn.

De Opvallers

Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan onderscheiden en gemanifesteerd als "hé dat is echt lekker om naar te luisteren?":

Needlepoint - Aimless MaryNeedlepoint - Aimless Mary (2015, Contemporary Jazz, Alternative Rock):

Dit is wat de typering doet vermoeden, geen doorsnee popmuziek, maar een combinatie van rock muziek en jazz invloeden. Needlepoint is een van de vele samenwerkingsverbanden van de Noorse musicus Bjørn Klakegg.

Vrij stevige jazz invloeden. Gecompliceerde melodieën af en toe onderbroken door (lichte) pop muziek. Vooral de zang is een vederlichte saus over de muziek. Een hele mooie stem met associaties naar vele groten uit het genre uit de jaren 60, 70. Echt een palet, teveel om op te noemen. Het jaren 60, 70 effect heeft jazz rock toch al op me, omdat ik het vrijwel alleen uit die tijd ken.

Wat vaak bij deze muziek mis gaat is dat ik verloren raak in de "brij" en de herkenbaarheid van de melodieën zoek raakt. Dat is nu zeker niet het geval. Er zijn heel herkenbare motiefjes (o.a. op een Hammond orgel) en mooie gitaar rifs. Die sound is heerlijk, ook een link naar het geluid van het geweldige aloude Focus.

Deze muziek heeft meer tijd nodig om aan je te blijven kleven, maar dan kom je ook niet meer los verwacht ik. 

Steve Mason - Meet The HumansSteve Mason - Meet The Humans (2016, Indie Rock):

Deze ervaren Schot heeft al een flink aantal albums en singles solo en met andere bands op z'n naam staan. Solo is dit het vierde album.

De muziek viel me op doordat het lekker in het gehoor ligt. Een zware eis voor pop-muziek. De typering Indie-rock is dan ook helemaal op z'n plaats. Ik kan me zelfs voorstellen dat dit tot een hitsingle leidt. Het is beslist geen 13 in een dozijn muziek.

Er is een eigen geluid hoorbaar door de zang en productie. Het is de uitgedragen sfeer die het 'm uiteindelijk doet. Er spreekt iets positiefs uit, niet heel grijpbaar, maar juist fijn subtiel. De aankleding met de instrumenten is stijlvol, maar niet heel uitgesproken. Er zit een soort ge-orkestreerdheid in die ik heel prettig vind. Het geheel heeft een "vol", "vullend" geluid.

Dit gaat waarschijnlijk nog groeien in waardering de komende weken. Ik kan me voorlopig niet voorstellen dat ik hier teleurgesteld in raak of dat het vervelen gaat.

Views: 6

Share