Tag archieven: Emil Landman

“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 7-2-2018

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

De overblijvers doen een beetje ongemakkelijk aan deze week. Op de een of andere manier blijft er veel muziek over waar onder andere dance en funk elementen in zitten. Hier heb ik normaal gesproken snel genoeg van. Deze keer is de dosis en toepassing juist een reden waardoor de muziek extra interessant wordt.

De meest opmerkelijke is de band Jessica 93. De naam alleen al doet denken aan een slecht verzonnen hotmail account. Dan verwacht je iets moderns, maar dit klinkt als muziek uit de jaren 80 van bijvoorbeeld Siouxsie & The Banshees. Ik geniet er van.

Toch is de afgelopen week gedomineerd door een luistersessie met de muziek van Godley & Creme: Consequences. Wil je dat in z'n geheel horen, dan moet je zo'n twee uur vrij maken. Wellicht een beetje lastig in deze YouTube tijd waarin de aandacht elke vijf minuten door iets anders lijkt te moeten worden gevangen, maar laat in de avond is dat minder een probleem.

Ik heb me wederom in deze wondere wereld laten opnemen en heb enorm genoten van dit muziekspektakel, hoorspel en symphonie in een. Het is nooit een groot succes geworden, om te beginnen kon de muziekpers er niet mee overweg.

Ja, hoe laat je die al de elementen van dit meesterwerk horen zonder de samenhang en subtiliteit te verliezen? Nummers als "Honolulu Lulu" of "When Things Go Wrong" klinken op het eerste gehoor misschien wat lullig, maar zijn in het kader van het hoorspel juist fantastisch. De single "Five O'Clock In The Morning" is werkelijk een prachtig nummer. Dat dit destijds niet opgepakt is snap ik echt niet.

Ik ben geen hoorspel kenner, maar terwijl ik dit voor de zoveelste keer luister kan ik er nog steeds van genieten. De humor doet me nog steeds lachen al weet ik al wat er komt. Een nummer als "Rosie" wordt prachtig in het hoorspel ingepast. De subtiliteit van "Cool, Cool, Cool" is een genot. Ik kan er nog steeds niet over uit dat dit zo onbekend en onbemind is. 

De Opvaller(s)

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Emil Landman - Colours and their things:

Soms gaan je oren op stokjes terwijl je niet heel bewust muziek op hebt staan. Bij Emil Landman gebeurde dat bijvoorbeeld. Opeens hoor je hoe goed dit klinkt, hoe dit de oren streelt.

Het strelende karakter van deze muziek is heel goed gedaan, maar ook de zwakte van de muziek, want hoe val je hier mee op? Dit heeft me gevangen op een moment van rust en tijd voor inleving.

De beste aanbeveling voor deze muziek is dan ook er even de tijd voor te nemen, er goed voor te gaan zitten om de mooie nummers en het geluidsbeeld op je in te laten werken. Beleef ook hoe dit is opgenomen. Hoe de stem en de instrumenten elkaar aanvullen. Hoe prachtig de akoestische gitaar bespeeld wordt. Hoe mooi dit is.

Veel artiesten nemen bewust een ballade op om een album meer diversiteit te geven. Voor veel rock-artiesten blijkt dat opeens hun mooiste muziek te zijn. Dit is een album vol "mooiste" muziek.

Tidal:

Spotify:

Weergaven: 2

Share