Chronotope Project - Passages (2016, New Age, Ambient):

Het is lastig iets te zeggen over ambient muziek. De ingrediënten zijn min of meer duidelijk, er zit rust in de muziek, vaak komen er dan golf- of andere natuur geluiden in voor, of heel plat een panfluit. Wat "tingel-tangels" er bij en klaar.

Toch is de muziek van het Chronotope Project meer dan dat. De gebruikte klankkleuren bevallen me heel goed. Dat had ik ook al bij het album "Dawn Treader". Dat is echt een kwaliteit. Daarna komt de structuur. Hoewel deze niet direct herkenbaar anders is, is die wel dusdanig dat de aandacht vast gehouden wordt. Op de site van het Chronotope Project staat daar een leuk detail over in de "Bio". Ook dit is dus een concept en niet zomaar wat aan elkaar geplakt.

Het ruimte aspect van muziek spreek me aan, het gevoel een reis te maken door muziek landschappen heb ik wel eerder genoemd. Dat is nu ook weer sterk het geval en zorgt er dus voor dat het luisteren interessant blijft. Het geeft rust door de rustige aard van de muziek, maar ook door de afleiding die het brengt.

Het is geen muziek om de hele dag op te zetten, maar wel heerlijk als afwisseling. Zeker als rust vinden nodig is.

Kristoffer Gildenlow - Rust (2012, Art Rock):

Na het verpletterende "The Rain" moest ik meer horen van Kristoffer Gildenlow en kwam bij dit 4 jaar oude album uit.

"The Rain" was dus geen toevalstreffer, wederom is dit een album wat me raakt met de intentie, vorm en emotie. Op de website staat: "Small, fragile, dark, melancholic and soothing is the theme as RUST takes us on a sentimental journey through memories and dreams. Although this is not a concept album in any way, there is a red line throughout the album, dealing with youth, growing old, death and finding peace in life." Dit wordt op een zeer intense manier vertolkt door muziek waar ik meteen kippenvel van krijg.

Het klinkt zo gemeend en echt. Dit is zo anders dan zeer veel andere albums die ik gehoord heb. Er lijkt zelfs een soort betovering aan de hand te zijn, wat is het geheim hierachter? Hoe doet Kristoffer Gildenlow dit? Het titel nummer "Rust" geeft daar iets van weg. Het begint met een interview van een grootmoeder die terug kijkt op haar leven met enige spijt, hoopt op vergeving en ook bedenkt wat ze wel heeft en de rol van liefde in haar leven.

De muziek neemt de emotie naadloos over en brengt dit naar een hoogtepunt. Het had zo plat kunnen zijn, maar dat ervaar ik nergens. Veel van het standaard palet aan effecten en manieren om iets in muziek over te brengen komen wel aan bod, maar de magie van Kristoffer Gildenlow en zijn betovering zorgen voor een ongekende echtheid en betekenis. Zeer bijzonder!