Tag archieven: Sumie – Lost in Light

“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 2-5-2018

Share

Het aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het verhaal

Gistermiddag zou ik bekend moeten hebben dat er aan muziek heel weinig beleefd was afgelopen week. Geen ergernissen met de afspeel apparatuur of wat ik ongewild aan muziek van anderen mee heb gekregen. Zelfs geen foute muziek keuzes op Koningsdag.

Het was dus een wat saaie muziekweek, totdat we gisteravond de TV uitzetten en we gewoonte getrouw nog even wat muziek gingen draaien. Het opwarmertje werd "Oh Yeah" van Yello. Lekkere muziek, maar ook zo lekker om even te blazen met de stereo. Dat leidt vanzelf naar "Paranomia" van The Art of Noise en zo verder met prachtige muziek.

Hoewel het al best laat is, ontstaat het idee om "Heaven & Hell" van Vangelis te op te zetten. Vervolgens is dan het hek van de dam. Van even luisteren wordt het de hele LP en laten we beiden met zeer veel plezier de electro symphonie aan ons voorbij gaan. Wauw! Dit staat nog steeds als een huis. Oude herinneringen komen boven en nieuwe worden gemaakt.

Dan is het inmiddels heel laat en besluit ik "Petite Fleur" van de Chris Barber's Jazz Band op te zetten voor tijdens het opruimen en netjes achter laten van de woonkamer. M'n vrouw pikt dat meteen op en even later staan we samen dansen. Hoe kan je een dag beter afsluiten?

De opvaller(s)

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en zich gemanifesteerd hebben als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Sumie - Lost in Light:

Als je je al zo lang op de "Draaitafel" handhaaft als Sumie moet er iets aan de hand zijn. Er moet sprake zijn van mooie muziek, maar ook van een zekere bescheidenheid of onopvallendheid. Waarom komt dit album niet weken eerder aan de beurt?

Dat is te verklaren uit de bescheiden vorm waarin de muziek gebracht wordt. Er staan stuk voor stuk hele mooie liedjes op, maar allemaal met heel veel terughoudendheid gezongen. Nergens wordt er een stemverheffing of luide aanzet gebruikt om ergens nadruk op te leggen. Het tempo van de muziek is traag en zelfs de wendingen in de melodieën gaan geleidelijk.

De kracht van de subtiliteit wordt gezocht en vergroot met de lieflijke stem van Sumie. Een album om geleidelijk aan te ontdekken en tot je door te laten dringen.

Tidal:

Spotify:

Views: 1

Share