Het is dan eindelijk toch gebeurd, een concert van Robert Jan Stips. Die stond hoog op m’n agenda sinds Robert Jan het me zelf had aanbevolen na een optreden van de Nits in Hoorn. Hij vertelde van een bijzonder optreden in het Beauforthuis om de eerste 3 Supersister albums te spelen op 3 vleugels.

Daar wilde ik natuurlijk heel graag bij zijn, het idee vond ik fantastisch. Hoewel al in de agenda genoteerd moest ik het toch aan me voorbij laten gaan omdat een goede vriend ook op die dag z’n 50-tigste verjaardag vierde. Leuk en jammer dus. Gelukkig liet Robert Jan gisteren weten dat er opnames zijn gemaakt en dat er een DVD aan zit te komen in maart 2016: ‘PRESENT TO THE HIGHEST PUDDING’ .

Als alternatief is het optreden van gisteravond tot stand gekomen. Robert Jan Stips live op 1 piano. Wat is het verschil? Deze keer treedt Robert Jan Stips op in Parktheater in Alphen aan de Rijn. Een concert uit de serie RJSolo. Dus een avond waarin ook de geschiedenis rond de muziek van Robert Jan Stips en aanverwante zaken aan de orde komt. Heel leuk om die verhalen te horen en een beeld te krijgen van de tijd waarin het zich afspeelde. Een opmerking bijvoorbeeld dat ze ook op het beroemde Kralingen festival gespeeld hebben, maakte b.v. grote indruk. Een weetje waarbij 2 werelden bij elkaar komen is ook dat Robert Jan als technicus de opnames voor o.a. “10 Mistakes” van Gruppo Sportivo voor z’n rekening heeft genomen. Niet voor niets een opname waar ik gek op ben dus.

De muziek van Supersister kwam natuurlijk langs en maakte nog steeds grote indruk zo live op de piano. Ook een paar hele mooie nummers van Sweet’d Buster. De band die de mooiste live LP ooit (Gigs) aan ons geschonken heeft. Zelfs een nummer van Transister een LP waar ik ook heel veel plezier aan beleef.

Helaas had ik geen verzoeknummer(s) opgestuurd. Dat had via de website wel gekund bleek. Ik had graag een nummer van “To The Hilt” van de Golden Earring gehoord, b.v. “Nomad”. Of “Wash You Hand Before You Touch Me” van Transister. Er was natuurlijk een aandeel Nits, maar ook opvallend veel aandacht voor Freek de Jonge. En niet onterecht, want het nummer van Freek de Jonge voor zijn moeder maakt diepe indruk.

De elementen uit het persoonlijke leven van Robert Jan geven nog meer lading aan het concert. Zeker het deel na de pauze kwam dit aan bod. Het heeft me zeer geboeid, want de aankondiging van het laatste nummer ontving ik in eerste instantie met wat onvrede. Nu al? Maar dat bleek heel onterecht. Het liep inmiddels richting elf uur, we hadden in totaal al twee volle uren mogen genieten.

M’n bewondering voor Robert Jan Stips heeft er een nieuwe dimensie bij. Muzikaal, maar ook als mens door het kijkje in z’n rijke geschiedenis en de manier waarop hij dit brengt. Hulde!