Cosmic Ground - Cosmic Ground 2 (2015, Berlin-School, Dark Ambient):

Ja, dit is muziek op basis van/uit de Berlijnse school. Als je bijvoorbeeld Tangerine Dream nog niet kent en je vindt dit mooi, dan ligt er nog veel moois te wachten. Als je die wel kent, is de stroming duidelijk te herkennen. Dan rijst de vraag of dit nog wel iets toevoegt? Veel voorgangers zijn in de prullebak beland, maar Dirk Jan Müller slaagt er in om zich met z'n muziek aan je vast te grijpen. Met deze muziek laat ik me zonder moeite een uur lang mee nemen. Op flink volume om optimaal van de klanken en voorbij trekkende patronen en vormen te kunnen genieten.

Grice - Alexandrine (2015, Art Rock):

Soms hoor je iets in muziek wat heel moeilijk te beschrijven is. Zoiets als "diepgaande schoonheid", "kunst?", iets "oneindig moois", "stilte", "verstilling". De muziek van Grice heeft het. Dat moet dus onderzocht worden!

Dan blijkt dat er achter Grice een aantal groten uit de popmuziek schuilen, Richard Barbieri, Steve Jansen. (Lees het stukje op Bandcamp onder de playlist er maar eens op na.) De "diepgang" en het gevoel doet me dus niet toevallig denken aan "Brilliant Trees" van David Sylvian. Dit is muziek die voortdurend balanceert op de grens van briljant en ongemakkelijk. Met een prachtig resultaat, mooie zang, fantastische drum en percussie en ... "Het gevoel".

Mad Fellaz - Mad Fellaz (2014,  progressive rock, rock):

Muziek van een 8-koppige Italiaanse band. Direct valt bij het beluisteren het "constructieve" aan de muziek op. Geconstrueerde muziek vergelijkbaar met de stijl van groten uit de beginjaren 70. (Lees maar over hun inspriratie.) Het label zou net zo goed symphonische rock kunnen zijn, maar wellicht is dat een tijdgebonden iets?

Het fijne is dat deze muziekstroming opvolgers kent in de groep Mad Fellaz. Ze voelen zich misschien gek, maar de muziek is dat allerminst. De muziek kan zich meten met de groten, als ik de muziek zo hoor zouden ze net zo groot kunnen worden. Ik weet niet hoe moeilijk dat is vanuit Italië, maar dit verdiend een groot podium. Uitgaande van de beschikbare informatie zijn ze nog erg Italië georiënteerd.

Er is inmiddels een Mad Fellaz II uit, die staat nog in de wachtrij, maar ik verwacht hier nu al heel veel van.